Η ιστορία του ράγκμπι ως Ολυμπιακό άθλημα

Ο πρώτος αγώνας ράγκμπι έγινε το 1871 μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας, και ήταν πολύ σκληρή υπόθεση.

Οι παίκτες δεν φορούσαν τακάκια ή κράνη και δεν υπήρχαν κανόνες. Μπορούσαν κυριολεκτικά να κλωτσήσουν ο ένας στο κεφάλι του άλλου αν ήθελαν.

Η δημοτικότητα του αθλήματος αυξήθηκε σημαντικά σε όλη τη Βρετανική Αυτοκρατορία και έως το τέλος του προηγούμενου αιώνα, το ράγκμπι είχε καθιερωθεί ως δημοφιλές άθλημα σε όλο τον κόσμο. Το 1895, ιδρύθηκε το Διεθνές Συμβούλιο Ποδοσφαίρου Ράγκμπι (τώρα ονομάζεται Παγκόσμιο Ράγκμπι).

Το άθλημα πρωτοεμφανίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1900 στο Παρίσι. Τρεις Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές συμμετείχαν στους αγώνες του 1900, με το χρυσό μετάλλιο να πηγαίνει στη διοργανώτρια Γαλλία, η οποία επικράτησε στους αγώνες της με τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γερμανία.

Το άθλημα συμπεριλήφθηκε έπειτα στους Αγώνες του Λονδίνου το 1908, της Αμβέρσας το 1920 και του Παρισιού το 1924.

Η φήμη του ράγκμπι υπέστη ένα πολύ δυνατό πλήγμα ως αποτέλεσμα της συμπλοκής του πλήθους κατά τη διάρκεια του Ολυμπιακού Τελικού του 1924 και της εισβολής που ακολούθησε στο γήπεδο. Αυτός ήταν, ωστόσο, μόνο ένας από τους λόγους για τον αποκλεισμό του ράγκμπι από τους Ολυμπιακούς αγώνες. Άλλοι παράγοντες που συνέβαλαν ήταν η δυσκολία στην προσέλκυση αρκετών ομάδων για να το καταστήσουν ανταγωνιστικό άθλημα, η τάση προς επιλογή περισσότερων ατομικών και γυναικείων αγώνων για προσθήκη στους Αγώνες και η παραίτηση του βαρώνου Pierre De Coubertin, ο οποίος ήταν βασικός υποστηρικτής του ράγκμπι, ως επικεφαλής του Ολυμπιακού Κινήματος το 1925.

Από τότε έχουν υπάρξει πολλές προσπάθειες επανένταξης του αθλήματος στο Ολυμπιακό πρόγραμμα. Ένα πολύ σημαντικό βήμα έγινε κατά τη διάρκεια της συνόδου της ΔΟΕ στην Κοπεγχάγη τον Οκτώβριο του 2009, όπου αποφασίστηκε να συμπεριληφθεί η έκδοση “7s” του αθλήματος στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Το άθλημα εμφανίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες εκείνης της χρονιάς και στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2020.